Om over van alles en nog wat mijn zegje te kunnen doen: vriendschap, studie, koken, planten, reizen, lezen, wandelen, TV, fotograferen, relaties, geschiedenis, Netflix, aardrijkskunde, gezondheid en alles wat er nog op mijn pad komt, maar verwacht zeker geen academische taal.
Ik hoop dat volgers mijn blog kunnen appreciëren en verder hoop ik dat ik nog veel jaren mag bloggen. Alvast bedankt aan iedereen die met mijn verhaal wil meegaan.
Ik was nog maar een kind en toch herinner ik mij Kerstavond van het jaar 1955 alsof het gisteren was. Ik was de jongste van zeven en het was een familietraditie om Kerstavond samen te vieren. Tantes, nonkels, neven, nichten, aangetrouwden en kleinkinderen, ze kwamen allemaal. Onze woonkamer werd volledig verbouwd voor die jaarlijkse happening....
Zingen en dansen zat al in mij toen ik nog een klein meisje was, met strikken in mijn haar en een hoofd vol fantasie. Mijn poppen waren mijn eerste publiek: ik zette ze netjes in de zetel, sommeerde hen om aandachtig te kijken, te luisteren en vooral te applaudisseren, anders zwaaide er wat. Ze zaten geduldig te wachten op mijn grote optreden...
Soms denk ik terug aan de kelder van mijn ouderlijk huis. Bijna alle huishoudens hadden zo'n plaats onder de grond. Waar zou je anders met verse producten blijven zonder ijskast? Een houten bak met verse aardappelen, bestrooid voor een winterslange bewaring. Zelfs in februari bleven ze kruimelig en vol smaak. De weckpotten stonden in rijen op...