43. De Gevangenis - vervolg.

30-03-2024

(Gelieve eerst mijn blog "Gevangenis" te lezen verschenen op 11-11-2023 want dit is een vervolg – blijven klikken op "oudere berichten of "gevangenis" zoeken op www.hakketak.be.

Om acht uur 's morgens was ik al gewassen en gekleed en stond de koffiepot te pruttelen toen de bel ging. Dat kon alleen maar mijn vriendin zijn met haar fantastische plan om een bank te beroven en zo in Halen binnen te geraken. Ik zag het direct, haar gezicht sprak boekdelen, van haar oorspronkelijk enthousiasme bleef geen spijker meer heel. Ze zuchtte diep en stak onmiddellijk van wal.

"Tja, ik was er gisteren 200% zeker van hoe we dat gingen doen. De meest simpele manier is om gewoon geld te vragen aan de balie. Gisteren leek me dat zo simpel. Ik dacht met een nylonkous over onze kop, poepsimpel, maar ik heb dat vanmorgen eens geprobeerd mét mijn bril onder de kous/mét mijn bril boven de kous en zelfs zonder bril maar hoe ik het ook draaide of keerde dan nog zag ik geen steek. Ze zouden daar nogal lachen: twee blinde ouwe dametjes met een rollator die de loketbediende gaan bang maken."

"Aan onze rollator hangt wel een hele grote zak om al dat geld in te steken", zei ik zo serieus mogelijk en dan was 't kot te klein en hielden we 't niet meer. Het plan werd grinnikend afgevoerd. 

                                                                              Oooo=-O=-oooO

Het was niet zoveel maanden later dat de Begijnenstraat in Antwerpen onder vuur kwam te liggen. Er werden drugs verhandeld, gevangenen verbleven met zes in één cel waar slechts plaats was voor vier, er sliepen er op de grond en alsof dat nog niet genoeg was werd er als de beesten gefolterd. (Voor details gelieve de media te raadplegen)

Mijn vriendin aan de telefoon:

"Al een geluk dat we ons plan hebben laten vallen. Nadien hoorde ik dat Halen direct vol zat en wij Antwerpenaren, ons steken ze gegarandeerd in de Begijnenstraat. Ik stel me voor hoe ik daar ergens tussen de stapelbedden op de grond lig. Ik kan niet zonder hulp recht en de vrouwen die daar zitten, dat zijn geen lieverdjes, ik vertrouw ze voor geen haar. Denkt ge dat wij daar 's morgens koffie krijgen en 's avonds een elixirtje? Ik denk dat we daar niks krijgen dan dikke miserie. Nog nooit zo blij geweest met een idee dat niet is doorgegaan. "

Dat was mijn vriendin aan de telefoon, de organisator van onze gecancelde overval om negen uur 's morgens.

"We hebben geprobeerd, lieve schat, we hebben gelachen en we zijn bezig geweest. Weet ge wat, komt deze namiddag hiernaartoe en dan drinken w'er ene op."

"Dat is 't beste nieuws dat ik de laatste dagen heb gehoord. Ik kom en dan drinken w'er twee, één op ons planneke en één op onze gezondheid." 

"Brengt dan zo eens een nylonkous mee, ik wil dat ook wel eens proberen."

"Ja, dat gaat plezant worden, kunnen we proberen mekaar bang te maken. Tot strakjes."