73. CINEMA.

Toen Al Jolson in 1919 vanuit het witte doek de cinemazaal voor de eerste keer toezong met 'You ain't heard nothin' yet', werden de verteller en de pianist die de stomme film begeleidden op slag werkloos. Hun job hield op te bestaan. En hoe het publiek in extase reageerde, daar kunnen we alleen maar naar gissen. Een keerpunt was het in ieder geval want nadien was er geen houden meer aan.

Eindeloze rijen gegadigden voor de cinemazalen om een goed plaatsje te bemachtigen. Belgavox, het nieuws in beeld en klank, films met geweldscènes, stunts, oorlogen en de totale verwoesting van onze leefgemeenschap maken dat ik soms mijn ogen toedoe voor zoveel agressie. De hoofdrolspeler, murw geslagen, verwond, beschoten, gemarteld die na een hachelijke drie dagen van de zevende verdieping op een hooiwagen valt, op een trein van wagon naar wagon springt, met een autootje de Spaanse trappen van Rome afbolt, zonder parachute uit een vliegtuig springt en op 't einde van de rit enthousiast met zijn tegenspeelster het bed induikt. Het geeft een totaal verkeerd beeld van wat een mens allemaal kan. Bij de eerste klap ging ik sowieso het crematorium in.

Hoe de actrice zich vermomt om aan haar belagers te ontsnappen: haar kleuren en knippen, wow, geen enkele gerenommeerde kapper doet het haar na.

Extra: Vertalingen van Films in het buitenland (Ik heb niks met deze vertalingen te maken).

• Top Gun – Israël – Liefde hangt in de lucht.
• J.I. Jane – China – Satanische vrouwensoldaat.
• Bad Santa – Tsjechië – De Kerstman is een smeerlap.
• As good as it gets – China – Mr. Kattenpoep.
• Never been kissed – Filippijnen – Omdat ze lelijk is.
• Grease – Latijns-Amerika – Vaseline.
• Pretty woman – China – Ik zal met een prostitué trouwen om geld te besparen.

Cinema was een openbaring, een top amusement en zeker jongeren profiteerden en zochten zich een plekje op de laatste rij van de donkere cinemazaal om een knuffel en een kusje te bemachtigen van zijn/haar vlam. Buiten de cinema was er ook nog de kermisattractie, de rupsbaan waarbij bakjes voor twee in het rond draaide. De kap voegde spanning en romantiek toe aan de rit. Wat een tijd!

Film en beelden zijn nu de normaalste zaak van de wereld. Wij kunnen ons de wereld van onze voorouders amper voorstellen maar ze maakten zonder al onze nieuwigheden even goed plezier en wat ze niet kenden konden ze ook niet missen. Wij kunnen ons nu nog geen vakantie op Mars voorstellen maar misschien, wie weet, zullen onze achter – achter- achter kleinkinderen dat de gewoonste zaak van de wereld vinden.

 Youtube – Al Jolson – You ain't heard nothin' yet.