124. LAS VEGAS.

Wist ik veel dat Las Vegas "de weiden" betekent in het Spaans. Was er in de vijftiende eeuw dan al sprake van die sluipende weerswissel? Ik verschiet van niks meer. Maar als die Spanjaarden vandaag zouden terugkeren, die zouden nogal ogen trekken. Las Vegas, ooit geboren uit een landschap van vruchtbare weiden, heldere waterbronnen en grazende paarden, is nu een woestijn vol torenhoge hotels, fonkelende kathedralen en spektakels die de grenzen van het alledaagse ver overschrijden. De aarde roerde zich en Vegas veranderde mee.

Voor een jonge reiziger met een blanco bucketlist is Las Vegas een onverwachte jackpot. In één stad kan hij de wereld rondreizen zonder grenzen en op loopafstand. De Eiffeltoren, het Colosseum, de Piramides van Gizeh, de Venetiaanse kanalen enzovoort, het zijn maar replica's. Hij gniffelt want het thuisfront liket zijn selfies en foto's alsof het allemaal écht is. Hij doet alsof en Vegas doet vrolijk mee. Flikkerlichten, glitter, casino's, beloften van geluk in plastiek chips, fonteinen, zeegevechten, gladiatoren, limousines, te veel om op te noemen maar allemaal dragen ze bij aan een belofte van rijkdom en geluk. Hier geen ziekte, geen verdriet, alleen … euforie.

De meterslange tafels met allerlei lekkers staan er dag en nacht gevuld als een eeuwigdurend banket, klaar om zelfs de meest kritische eter sprakeloos te maken van genot. Je mag kiezen, combineren, torens bouwen van garnalen en chocoladetaart en het mooiste is, je mag zo vaak meedoen als je wilt. Geen roulette inzet met één bord en 'rien ne va plus' maar een culinaire speeltafel waar je elke ronde opnieuw kan meespelen, mits in acht name van negentig minuten smultijd.

Denk als een strateeg: loop het buffet af en maak een keuze. Wees niet gehaast, laat broodjes, pasta en slaatjes aan je voorbijgaan. Want er komt lekkers, daar mag je op vertrouwen: gegrilde coquilles, mini taco's, lamskoteletjes en nog meer delicatessen. Denk eraan: hou zeker een plaatsje voor de desserthoek want die alleen al is vijf Michelin sterren waardig.

Maar dan, als de chocolademousse tot in je slokdarm zit en je negentig minuten verstreken zijn, dan roepen de gokmachines. Ze hebben honger naar jetons en laten geen geflikker noch gerinkel onbenut om je aan hun stoel te krijgen. Ze doen er alles aan opdat je zou blijven zitten, geven nu en dan wat terug om je aan te moedigen, maar uiteindelijk blijf je achter met een lege portemonnee en een dikke buik. Tijd om naar huis te gaan.

Ik heb deze twee films uitgekozen maar er zijn er nog vele anderen.

• Casino (1995) – Robert De Niro in een meesterlijke rol als casinobaas in het oude Vegas.
• Con Air (1997) – Een vliegtuig vol criminelen crasht spectaculair op de Strip. Hollywood op z'n wildst.