Om over van alles en nog wat mijn zegje te kunnen doen: vriendschap, studie, koken, planten, reizen, lezen, wandelen, TV, fotograferen, relaties, geschiedenis, Netflix, aardrijkskunde, gezondheid en alles wat er nog op mijn pad komt, maar verwacht zeker geen academische taal.
Ik hoop dat volgers mijn blog kunnen appreciëren en verder hoop ik dat ik nog veel jaren mag bloggen. Alvast bedankt aan iedereen die met mijn verhaal wil meegaan.
Ik was elf jaar en had thuis nog geen knijt te vertellen. Mijn moeder schreef me in, zonder mijn medeweten, bij het Rode Kruis als "kleine Samaritaan". Het Rode Kruis stond bij mij gelijk aan liters bloed, ontbrekende ledematen, gebroken botten en aan al wat er zoal met een lichaam kan misgaan. Het was dan ook met hangende pootjes dat...
Het zal zo rond en om mijn vijftigste verjaardag geweest zijn dat ik tot mijn verbazing merkte dat er meer dan één drukker aan 't besparen was op inkt en zelfs piepkleine lettertjes gebruikte. En hoe ik dat wist? Wel, ik wilde een bijsluiter van één van mijn medicijnen lezen en dat lukte niet zonder vergrootglas. De eerste keer komt...
Trein, tram, bus, beschikbaar voor alle Belgen, dat zou een zegen voor elke werkende mens moeten zijn. Maar, dan staat die arme sukkelaar in de kou, in de sneeuw, in de regen of in de blakende zon te wachten op vervoer dat maar niet komt. Want het is staking, vertraging, ontsporing, accident, diefstal en agressie en sorry mensen…. De lieve...