en-114. KUNST MET EEN HOEK AF.
©Frieda Goovaerts 2025. Alle rechten voorbehouden
Ik heb vandaag een banaan met duckttape tegen mijn keukenmuur geplakt. Een zekere Maurizio Cattelan heeft mij dat voorgedaan en noemde dat 'kunst'. Zijn banaan werd in een museum gehangen en werd ettelijke keren door een bezoeker opgegeten maar dat kon de maker niet van zijn stuk brengen: "Mijn banaan is vervangbaar, mijn idee niet.", zo pochte hij. Zijn kunstwerk hangt dus nu in mijn keuken tussen de streng look en de pottenlappen.
Ene Marcel Duchamp's 'FOUNTAIN', stelde een fontein voor aan de kunstminnaars die er in feite geen was, maar een omgekeerde urinoir getekend R. MUTT, die ook behoort tot die kunstenaars die absurditeit hoog in het vaandel dragen.
En dan de klap op de vuurpijl: de 'CLOACA' van Wim Delvoye! Een machine die eet en kakt - sorry, ik kan het niet netter zeggen - en die ons grijnzend herinnert aan onze meest basale bezigheid. We staan erbij en kijken ernaar alsof we getuige zijn van een wonder van wat eigenlijk een volstrekt nutteloze eet- en kakmachine is. Wat die machine precies te eten krijgt: geen restjes of blikvoeding, neen. Cloaca krijgt heuse gastronomische hoogstandjes voorgeschoteld, bereid door een échte chef-kok. Gerechten die normaal in een sterrenrestaurant worden geserveerd, verdwijnen hier lijnrecht in de ijzeren keel van een kunstmatige darm.
Misschien is hij, net als wij, soms geconstipeerd en niet in de stemming voor bezoek. Of heeft hij diarree na een té rijpe perzik en krijgt hij dan een doosje Imodium te slikken. Een goede raad: ga niet vlak achter de spuitzone van hem staan. Een kunstwerk dat eet zonder honger te voelen, verteert zonder smaak en zich ledigt zonder enige waardering. Het zegt geen "dank u", voelt geen schaamte, en toch staren we er gefascineerd naar. Ik maak er nu een onnozel grapje over, maar eigenlijk vind ik het diep onethisch dat we een machine voeden terwijl er zovelen van honger sterven.
De oude meester was een vakman, briljant, kundig en werkte in opdracht van zijn mecenas. De hedendaagse kunstenaar is een eigenzinnige speelvogel die aan zijn eigen absurde ideeën werkt om ons te choqueren en in verwarring te brengen, want ja, daar staan we dan voor die urinoir, voor die cloaca en nog erger voor die banaan! Ik zou graag van iedereen eens te horen krijgen hoe échte kunstminnaars daar over denken en of ze gewoon met iedereen enthousiast mee knikken. Er moet toch iets! zijn waarvoor kapitaalkrachtigen hun bankrekening plunderen en astronomische bedragen neertellen voor de aanschaf van wat ik (wie ben ik) onzin noem.
Nota bene: Deze blogpost is een eigen interpretatie, geïnspireerd op het kunstwerk 'Comedian' van Maurizio Cattelan. Er is geen sprake van schending van auteursrechten of verwarring over het oorspronkelijke auteurschap.Note: This blog post represents a personal interpretation inspired by the artwork 'Comedian' by Maurizio Cattelan. It is not intended to infringe upon copyright or to cause confusion regarding the original authorship. All rights to the original work remain with the rightful copyright holder.